Reçak

Poezi nga: Mehmet Bislimi

Reçak

dimër si sot
në Reçak

ku gjaku i lirisë po shkonte rreke

në gjirin tënd o toka jonë

strehuar e futur thellë në gji i ke

45 lulëkuqe të lirisë

45 djem

vajza

prindër motra e nuse

në gji po i mbanë

janë dëshmitarë që flasin

janë themeli i shqiptarisë

janë zëra që thërrasin

si dëshmi e kohës

në kupë të qiellit

Reçak

kërthiza e diellit

gjakun e tyre mos e harroni

mos e vrisni flijimin

bijtë e lirisë pas shpine mos i prisni

mos i shani

mos i mohoni

ata ranë për tokën mëmë

janë madhështia dhe emblema jonë

në Reçak

ku jeta dhe vdekja po mateshin

në tokën e bukën e vet

në shtëpinë dhe të drejtën e jetës

lirisë ia falën dritën e syve

botës ia thanë të vërtetën

dielli

atë ditë në shenjë lëndimi

rreze s’kishte bërë

ngase rrezet e lirisë së kuqe

bijve të Reçakut

ua kishte falë

në Reçak

për çdo ditë të shkojmë

për të rënë në gjunjë atje

në gjunjë

para bijve tanë

që prehen në paqe

si dëshmi e një kohe të rëndë robërie

ne

me gjuhën shtrënguar nën dhëmbë

dhimbjet duhet t’i ndrydhim

duhet t’i mbajmë

për ta thënë burrërisht

burrërisht vetëm një fjalë

Reçak

sinonim lirie

Reçak

të qofshim falë

15-01-2021
Mehmet Bislimi