David Hume ėshtė
figurė e madhe angleze e shek. Tė XVIII. Lindi nė Edimbourg nė gji tė
njė familje qė e drejtonte pas njė kariere juridike. Por vet ai anoi
nga filozofia kėshtuqė, mė 1740 botoi "Trakaktati i natyrės
humane" por pa arrijtur suksesin qė priste. "Esetė morale e
politike" (1741), ngjallėn interes tė madh dhe nė tė kundėrtėn me
veprėn e parė, i sollin lavdi autorit. Mė 1744 Hume kandidohet pėr
Katedrėn e filozofisė nė Glazgow por u refuzua nga religjiozėt e
pushtetshėm.
Nga
kėtu, Hume fillon karierėn politike, nė fillim si sekretar ambasade ne
Paris gjatė viteve 1763 1765, ku njihet dhe miqėsohet me Diderot-nė,
Helvétius-in dhe me d'Alambert-in; freukuanton salonet e Zonjės Geoffrin
dhe Zonjės Deffand. Mė 1765, emėrohet sekretar i parė i ambasadės
Angleze kurse mė 1768, zėvendės sekretar shtetėror nė Londėr. Vdiq
mė 1776.
Pėrpos veprave tė pėmendura, shkroi edhe:-
Esetė filozofike mbi kuptimin human
(1748);
Historia natyrore e religjionit (1757) dhe:
Dialogje mbi religjionin natyror (pas vdekjes).
Rrėnjėt:
Rrėnjėt
e filozofisė dhe mendimeve tė David Hume fillojnė me ndikimin e
skepticizmit antik e sidomos tė Sextus Empiricus-it qė jetoi nė
fillim tė qindvjeēarit tė tretė dhe se paku, nė mėnyre tė
jodrejtpėrdrejt u bė pikėnisje e bindjeve tė Hume, sikur qė besohet
se Montaigne ėshtė gjithashtu njė burim i thellė pėr tė. Pėrpos
kėture dy mendimtarėve, me ndikim tė rėndėsishėm dhe evident nė
krijimet e Hume ėshtė edhe empirizmi anglez, themelues i tė cilit
ėshtė John Locke (1632-1704).
Sė fundi, Hume pėrqėndrohet tė jetė
edhe "Newton i psikologjisė" kur aplikon
njohuritė e njeriut mbi metodėn eksperimentale tė hulumtimit tė
fizikantit tė shquar anglez (1642-1727). Bėhet fjalė kėtu pėr
pikėnisjet e analizės sė dukurive (fenomeneve).
Pikėparjet dhe konceptet:
David Hume kritikon racionalizmin
dogmatik tė metafizikės sė shekullit tė XVIII dhe zvoglon nė masė
tė gjėrė parimet e kauzalitetit nė njė opinion subjektif. Kjo vepėr
kritike ėshtė pikėnesja eqė nxorri nga "gjumi dogmatik Kantin (J.
Vialatoux, La morale de Kant, PUF f.3).
Konceptet fundamentale tė Hume-it,
sipas J. Russ, (Les chemins de la pensée, Bordas f.
210-211) janė:
Perceptimi, qė merret si
ngjarje konstitutive e jetės sė shpirtit dhe si modalitet materje
intelektuale nė pėrgjithėsi;
Pėrshtypja (mbresa), perceptim
i fortė e i gjallė qė i imponohet shpirtit (vetėdijes) me
vendosmėri;
Ideja, imazh e jehonė e
dobėsuar e pėrshtypjes (mbresės).
Adaptim nga frėngjishtja: Filolet
|